عبد الرحمن جامي

*عبدالرحمن جامي (شاعر عارف)

فرزند نظام الدين احمد،اهل [در] دشت از محلات اصفهان،بر حسب حوادث اصفهان به ديار جام مسافرت كرده به قضاوت و فتوي مشغول شده و رقم خود را در نوشته جات دشتي مي كرده،و مولي عبدالرحمان نورالدين را در سال هشتصد و هفده در ولايت جام پيدا كرده،ملا عبدالرحمان پس از تكميل ادبيت و عربيت به سمرقند رفته رياضيات را كامل نمود و در تصوف با مشايخ نقشبنديه مربوط شد.
در سنه ي هشتصد و نود و هشت وفات كرده. مؤلفات او مانند شرح جامي بر كافيه و نفحات معروف است،و خود او نيز از طراز اول شعرا و عرفا و نويسندگان معروف است. از اوست:
و نيز:

**نور الدين عبدالرحمن بن نظام الدين احمد بن شمس الدين محمد دشتي اصفهاني. (1)

شاعر ماهر،و اديب عارف صوفي،پدر و جدش در محله ي دشت اصفهان ساكن،و خود جامي در جام متولد گرديده،و در اويل (دشتي) تخلّص داشته،و بعداً (جامي) را انتخاب نموده است.
در عموم كتاب رجال و تذكره هاي شعرا نام و تأليفاتش مذكور است،و بهارستان او كه سبك گلستان تأليف شده معروف.
در 23 شعبان 817 متولد،و در محرم 898 در هرات وفات يافته. (2)
قريب 40 مجلد كتاب و رساله به نظم و نثر تأليف نموده.
ديگر از تأليفات معروف او نفحات الانس،در شرح حال 614 نفر از مشايخ صوفيّه است. براي اطلاع بيشتر از حالات او به تذكره هاي شعرا و تاريخ ادبيات مراجعه شود.

پي نوشت ها:

1. ريحانه الادب 1: 385.
2. تحفه ي سامي: 85.